เพลง เพื่อนนอน
คำร้อง ไม่ทราบผู้ประพันธ์
ทำนอง แขกปัตตานี 2 ชั้น
ผู้ขับร้อง รศ นพ กำธร ธรรมประเสริฐ
ผู้ขับร้องต้นฉบับ ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา
เพลงอื่นที่ใช้ทำนอง แขกปัตตานี ได้แก่ อิเหนารำพัน (ขับร้องโดย ชรินทร์ นันทนาคร) เดียวดาย (ขับร้องโดย สุเทพ วงค์กำแหง)
เนื้อเพลง
ขวัญเอ๋ย เคยนิทราเคล้าคู่เคียงหมอน
เหลียวหาน้องขวัญอ่อน เพื่อนนอนยามยากมาพรากหนี
ยากจะหาคู่เรียงเคียงกาย ...จะหาเพื่อนตายคู่คอน
เป็นทั้งเพื่อนนอนตัวพี่ เป็นขวัญชีวีแม่เรือนเพื่อนใจ
เจ้ามาแรมร้างนิราศจืดจางจากไกล
โอ้..เมื่อไรจะพบดวงใจเพื่อนนอน
เหลียวหายามนิทราแล้วพี่ใจหาย
หรือน้องคิดแหนงหน่าย
หรือคลายมนต์สวาท จึงนิราศหมอง
พี่คิดถึงนงรามทรามวัย กินแหนงแคลงใจไม่จาง
ใครหนอพานางไปซ่อน จนไร้บังอรแนบอิง ยิ่งตรม
ม่านเมียงเคียงพักตร์ มาขาดนงลักษณ์พลอยชม
พี่ตรอมตรมนอนทุกข์ระทมดวงฤดี
ดนตรี....................
หมอนเอ๋ย นวลน้องเคยหนุนแนบแอบขวัญ
เหลียวเห็นหวิวไหวหวั่น เหลือเพียงรอยปั้น รูปโฉมศรี
พี่ถนอมออมรอยคอยเธอ
ทั้งคล้ำละเมอจูบลม ทั้งแสนระทมใจพี่
รอยรูปยังมีคอยเตือน เพื่อนนอน
เมื่อยามดอกไม้โชยกลิ่นรวยริน สะท้อน
พี่อาวรณ์ ยังเผลอว่านอนคู่เธอ
วันอังคารที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556
ดังไร้แผ่นดิน
เพลง ดังไร้แผ่นดิน
คำร้อง/ทำนอง พยงค์ มุกดา
ผู้ขับร้อง รศ นพ กำธร ธรรมประเสริฐ
ต้นฉบับขับร้องโดย อุดม เขียนเอี่ยม และ ชรินทร์ นันทนาคร ใช้เป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องดรรชนีนาง
มีผู้กล่าวว่าเพลงนี้ผู้ประพันธ์แต่งให้กับ นายกรัฐมนตรีท่านหนึ่งที่ถูกปฏิวัติและกำลังจากจากบ้านเมืองไปไกล
เนื้อเพลง
ลาแล้วแก้วตา แก้วตานิจจาเจ้า
จากเรือนจากเหย้า จากเงาร่มไม้ชายคา
จากแม่พระธรณีดังราชสีห์จากพงป่า
จะมีเพียงน้ำกับฟ้า อีกทั้งน้ำตาเป็นเพื่อนคะนึง
เมื่ออยู่มิห่วงอาลัย เมื่อไปซิกลับคิดถึง
กลิ่นอายที่เคยซึ้ง ยังตราตรึงซึ้งทรวงดวงมาลย์
สิ้นบุญและบารมี เพียงแค่นี้เพราะกรรมบันดาล
ถึงต้องพลัดถิ่นสิ้นบ้าน ซุกซ่อนซมซาน..ดังไร้แผ่นดิน
คำร้อง/ทำนอง พยงค์ มุกดา
ผู้ขับร้อง รศ นพ กำธร ธรรมประเสริฐ
ต้นฉบับขับร้องโดย อุดม เขียนเอี่ยม และ ชรินทร์ นันทนาคร ใช้เป็นเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องดรรชนีนาง
มีผู้กล่าวว่าเพลงนี้ผู้ประพันธ์แต่งให้กับ นายกรัฐมนตรีท่านหนึ่งที่ถูกปฏิวัติและกำลังจากจากบ้านเมืองไปไกล
เนื้อเพลง
ลาแล้วแก้วตา แก้วตานิจจาเจ้า
จากเรือนจากเหย้า จากเงาร่มไม้ชายคา
จากแม่พระธรณีดังราชสีห์จากพงป่า
จะมีเพียงน้ำกับฟ้า อีกทั้งน้ำตาเป็นเพื่อนคะนึง
เมื่ออยู่มิห่วงอาลัย เมื่อไปซิกลับคิดถึง
กลิ่นอายที่เคยซึ้ง ยังตราตรึงซึ้งทรวงดวงมาลย์
สิ้นบุญและบารมี เพียงแค่นี้เพราะกรรมบันดาล
ถึงต้องพลัดถิ่นสิ้นบ้าน ซุกซ่อนซมซาน..ดังไร้แผ่นดิน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)